شفاى کافر در حرم مطهر امام رضا (علیه السلام)

انوشیروان مجوسى اصفهانى در نزد خوارزمشاه مقام و منزلت بسیار داشت، او را به عنوان نماینده نزد سلطان سنجر فرستادند.
انوشیروان گرفتار ((برص)) ((بیمارى پیس)) مرض بسیار شدیدى بود و مى ترسید اگر با آن وضع نزد سلطان برود از او متنفر شود، و لذا وقتى در راه به طوس رسید شخصى به او گفت: اگر حضرت رضا (علیه السلام) را زیارت کنى و از او درخواست نمائى شفایت مى دهد.  
انوشیروان گفت: من کافر هستم و شاید خدام مانع ورود من به حرم شوند!
به او گفتند: لباست را تغییر بده تا از حال تو مطلع نشوند، او چنین کرد و در حرم مطهر و در حرم مطهر رضا (علیه السلام) تضرع و زارى کرد و شفاى خود را تقاضا کرد.
چون از حرم مطهر بیرون آمد اثرى از مرض در بدن خود ندید، لباسش را در آورد و بدن خود را نگاه کرد، اما اثرى از مرض نبود، غش کرد و بر زمین افتاد و چون به هوش آمد مسلمانان شد و براى قبر مطهر آن حضرت صندوقى از نقره فراهم آورد و مال بسیارى نثار حرم کرد.