ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | ||||
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
ابوحمزه ثمالى مى گوید: اجازه شرفیابى از حضرت باقر (علیه السلام ) خواستم ((دیدم )) حضرت نزد من بیرون آمدند و حال آنکه لب هاى حضرت حرکت مى کرد.
ابوحمزه مى گوید: به حضرت عرض کردم (آنچه مى فرمودید چه بود)
حضرت فرمودند: ((ابو حمزه ثمالى )) آیا تو متوجه شدى ؟
عرض کردم : آرى ، فدایت شوم .
حضرت فرمودند: به خدا سوگند من به کلامى تکلم کردم که هیچ کس به آن لب نگشاید جز اینکه خدا از کار دنیا و آخرتش آنچه که او را اندوهگین ساخته کفایت کند.
عرض کردم : مرا آگاه فرمائید.
حضرت فرمودند: آرى هر کس هنگامیکه از خانه اش بیرون آید و بگوید:
بسم الله حسبى الله ، توکلت على الله اللهم انى اسئلک خیر امورى کلها و اعوذبک من خزى الدنیا و عذاب الاخره . خداوند او را از آنچه اندوهگینش کرده از کارهاى دنیا و آخرتش کفایت کند. (50)