حاج غلام عباس حیدرى دستجردى ساکن قم مى گوید:عصر روز جمعه اى بود که در مسجد بالا سر حضرت رضا (علیه السلام) نشسته، مشغول دعا بودم که یک دفعه دستى از بالاى سرم پائین آمد و کتاب مفایح را از دستم گرفت، دعائى را از مفاتیح به من نشان دادند و فرمودند: این دعا را بخوان من کتاب را گرفتم و دعائى را که قبلا مى خواندم، شروع کردم، مجددا همان را خواندم دیدم براى مرتبه دوم و سوم دستور خواندن همان دعاى مخصوص که چند مرتبه خواندم را دادند. در این حال یک دفعه به خود آمدم که این چه دعاى است که سه نوبت این سید که بالاسر من ایستاده ، امر به خواندن مى کند؟ نگاه کردم: دیدم دعا در غیبت امام زمان (علیه السلام) است. سر بلند کردم تا از او تشکر کنم، کس را ندیدم به خود گفتم : واى بر من که امام خود را دیدم و نشناختم. آن دعائى که سفارش شد و چند مرتبه خواندم این بود:اللهم عرفنى نفسک فانک ان لم تعرفنى نفسک لم اعرف رسولک اللهم عرفنى رسولک فانک ان لم تعرفنى رسولک لم اعرف حجتک اللهم عرفنى حجتک فانک ان لم تعرفنى حجتک ظللت عن دینى.
گمنام
شنبه 3 خرداد 1393 ساعت 16:42