خداوند صد رحمت دارد

در تفسیر صافى دارد که خدا را صد جزء رحمت است. یک جزء از آن صد جزء را در دنیا به مخلوقات خود داده که از آن یک جزء رحمى است که پدر به فرزند دارد و مادر به طفل خود دارد و مومنین به هم دارند و همچنین رحمى است که حیوانات با یکدیگر دارند و نود و نه جزء دیگرش را براى خود گذارده که روز قیامت بندگانش را رحم کند و بواسطه همین صفت رحم بود که خداوند حضرت موسى را به درجه مقام نبوت و پیغمبر رساند.  
به حضرت موسى خطاب شد: مى دانى تو را براى چه پیغمبر گرداندیم؟
عرض کرد: الهى تو بهتر مى دانى. خطاب شد یاد دارى روزى در آن موضع گوسفند مى چرانیدى، یکى از آنها از گله فرار کرد، همراهش رفتى به او رسیدى و او را اذیت نکردى. گفتى: اى حیوان، هم مرا و هم خودت را به تعب و زحمت انداختى و او را با کمال ملایمت به گله بازگرداندى. چون این شفقت و مهربانى را از تو دیدم در حق آن حیوان، تو را به منصب نبوت رسانیدم.