ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | ||||
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
امام باقر (علیه السلام) فرمودند: بدانید که هیچ سالى پر باران تر از سال دیگر نیست تنها چیزى که هست این است که نزول باران در هر منطقه اى بستگى به خواست خداوند دارد.
بدون تردید هنگامى که جامعه اى مرتکب گناهان گردند، خداوند عزوجل بارانى را که براى آنها قرار داده بود، در آنجا نبارانیده و در بیابان هاى وسیع ، دریاها وکوه هاى دیگرى نازل مى گرداند و بدون شک خداوند ((جعل )) را در لانه اش به خاطر گناهان مردى که در کنار آن هستند، با نبارانیدن باران عذاب مى نماید زیرا که او مى تواند به مکانى که در آنجا معصیت نمى شود، برود.
آنگاه امام باقر (علیه السلام) فرمودند:
اى آگاهان ! پند گیرید: سپس فرمودند: در کتاب امیرالمؤمنین على (علیه السلام) آمده است که رسول خدا (صلى الله علیه و آله ) فرمودند: هنگامى که زنا آشکار شود، مرگ ناگهانى زیاد مى شود زمانى که کم فروشى کنند: خداوند آنها را قحطى و کمبود محصولات عذاب مى نماید و هنگامى که زکات نپردازند، زمین نیز آنها را از زراعت ، میوه ها و معادن خود محروم مى نماید و هنگامى که در قضاوت ظلم کنند، در ظلم و تجاوز به یارى یکدیگر خواهند پرداخت و زمانى که پیمان شکنى کنند، خدا دشمنشان را بر آنها مسلط مى کند و هنگامى که قطع رحم نمایند، اموال در دست اشرار قرار مى گیرد و زمانى که امر به معروف و نهى از منکر نکرده و از نیکان اهل بیتم پیروى نکنند، خداوند بدانشان را بر آنها مسلط مى نماید و در این حال نیکان آنها دعا مى کنند، ولى مستجاب نمى شود.
و نیز امام باقر (علیه السلام) نقل مى نماید که رسول خدا (صلى الله علیه و آله ) فرمودند: پنج چیز است که اگر به آنها رسیدید، از آنها به خداوند عزوجل پناه برید.
گناهان به صورت آشکار در جامعه اى رواج پیدا نکرده است مگر این که طاعون و امراضى که در میان پیشینیان آنها که از دنیا رفته اند وجود نداشته است ، در میان آنها رواج پیدا مى کند؛ و کم فروشى نکرده اند مگر اینکه با قحطى و تنگدستى و ستم سلطان مجازات شده اند؛ زکات پرداخت نکرده اند مگر اینکه از باران محروم شده اند و اگر چهارپایان نبودند باران بر آنها نمى بارید؛ پیمان خداوند عزوجل و پیمان رسولش را نشکسته اند مگر اینکه خداوند دشمنانشان را بر آنها مسلط نموده و آنان مقدارى از مالشان را گرفته اند و به غیر احکام الهى قضاوت ننموده اند مگر اینکه خداوند عذابشان را در میان خودشان قرار داده است (87).