مجازات سخت هفت نفر

امام صادق (علیه السلام) از پدرانش از امیرالمؤمنین على (علیه السلام) نقل مى نماید که رسول خدا (صلى الله علیه و آله ) فرمودند: چهار نفر هستند که اهل جهنم را علاوه بر آزارهایى که خود دارند، آزار مى دهند، در جهنم آب جوش خورده و داد و فریادشان بلند است ، اهل جهنم به یکدیگر مى گویند: اینان چه کرده اند که علاوه بر شکنجه هایى که خود داریم ، از شکنجه آنان ما نیز در عذاب هستیم ؟!  
یکى از آنان در تابوتى از آتش آویزان ، یکى دیگر روده هایش را مى کشد، دیگرى از دهانش چرک و خون جارى است و آن یکى گوشت خود را مى خورد به کسى که در تابوت است مى گویند: اى دورترین از رحمت خدا! چه کرده اى که ما علاوه بر شکنجه هایى که خود داریم ، از شکنجه تو نیز در عذاب هستیم ؟
مى گوید: بدانید که من دورترین از رحمت خدا، در حالى مرگم فرا رسید که اموال مردم به گردنم بود و نمى توانستم دیون خود را بپردازم . سپس به کسى که روده هایش را مى کشد، مى گویند: اى دورترین از رحمت خدا! چه کرده اى که ما علاوه بر شکنجه هایى که خود داریم ، از شکنجه تو نیز در آزار هستیم ؟
مى گوید: بدانید که من دورترین از رحمت خدا، اگر بدنم با بول نجس ‍ مى شد، به آن بى اعتنا بودم آنگاه به کسى که چرک و خون از دهانش جارى است مى گویند: اى دورترین از رحمت خدا! چه کرده اى که ما با وجود عذاب هایى که خود داریم ، از عذاب تو نیز معذبیم ؟
مى گوید: بدانید که من دورترین از رحمت خدا، هر سخن بدى را نقل کرده و با آن فساد ایجاد مى کردم .
آنگاه به کسى که گوشت خود را مى خورد مى گویند: اى دورترین از رحمت حق ! چه کرده اى که ما با وجود شکنجه هایى که گرفتار آن هستیم ، از شکنجه تو نیز در آزاریم ؟
مى گوید: بدانید که من گوشت مردم را با غیبت خورده و سخن چینى مى کردم ⁽⁸⁵⁾.