عاقبت هشام بن عبدالملک

هشام بن عبدالملک (دهمین خلیفه اموى ) از طاغوت هاى بسیار مغرور و خودخواه بود، حیف و میل او در بیت المال مسلمین از حد و شمار گذشته بود، او دستور داد امام باقر (علیه السلام) را در مدینه مسموم کرده و به شهادت برسانند.  
ظلم و ستم او با آل على (علیه السلام) و جسارت و هتاکى او به ساحت مقدس على (علیه السلام) و امامان بر حق ، بسیار بود، در قیام قهرمانانه زید بن على (علیه السلام) هزاران نفر را کشت و زید را به شهادت رساند، و سپس دستور داد سر مبارکش را از بدن جدا کردند و بدن بى سرش را ماه ها برهنه به دار آویختند، سرانجام دستور داد بدن خشکیده زید را آتش زدند و خاکسترش را بر باد دادند و...
جنایات هشام بسیار است ، آنچه در اینجا مهم و عبرت انگیز است این مطلب است که وقتى از دنیا رفت و به هلاکت رسید، ولید بن یزید بر مسند خلافت نشست او با این که از این خاندان بود، به قدرى از عمویش هشام نفرت داشت که هنگام مرگ هشام بدن او را غسل نداد و کفن نکرد به طورى که بدن هشام گندید و بوى متعفنى پیدا کرد و با این عاقبت نکبت بار، همچون سگ مرده او را به چاله اى انداختند و روى چاله را با خاک پوشاندند⁽⁷⁰⁾.